Dag 9

Gisteren hebben we een tocht door de jungle gemaakt met het uiteindelijke doel om de Okkoberg te beklimmen. We gingen met de korjaal ongeveer 30 minuten varen. Onderweg zagen we nog een kaaiman in de rivier.  Na het verlaten van de boot moesten we meteen klimmen om de oever op te komen. Een pad door de jungle werd gemaakt door de gids met een machete. Er waren 4 gidsen mee.  Jerry, Leon, Raman en Michael en waarvan er 2 een machete mee hadden. Heel bijzonder om zo in de jungle te lopen. Om 11 uur begonnen we de tocht. Onderweg zagen we ondermeer een papagaai, 3x een slang, een gifkikker, een boomkikker en een bladkikker. Ook zagen we het nest/hol van de vogelspin, de vogelspin was thuis want het web was gesloten voor zijn huis. Maar we hebben maar niet aangebeld, hij lag vast te slapen. Even later zagen we een nest/hol met open deur deze vogelspin was dus op pad. Geen fijn idee! We hoorden ook diverse vogels waaronder de Bospolitie, het was echter moeilijk ze te zien . Ook waren er veel verschillende  mooie paddestoelen. De gidsen vertelden ons veel over de bomen, vruchten en dieren.  Een wandelende palm die 1 meter verplaatst in 8 jaar. Helaas heb ik niet alles onthouden, veelal ook omdat het Surinaamse namen waren en dus voor mij onbekend. Regelmatig moesten we water oversteken door over boomstammen te lopen die niet altijd stil bleven liggen of betrouwbaar waren. Gelukkig werden we wel geholpen. Onderweg zeiden we meerdere keren de spreuk van de schooljuf. Je kunt het, niets is te moeilijk  we doen het samen, doorzetter!

Om een uur of 2 hielden we lunchpauze. Omdat wij s'morgens teveel broodjes hadden gegeten was er voor de lunch snel iets anders gemaakt. Zo hadden we nu cassave, gebakken banaan en gebakken ei als lunch. Als toetje een stukje fruit en een koekje. Dit alles hadden ze in een emmer meegenomen. Na deze lunch begon vrijwel meteen de beklimming van de Okkoberg. Het was ook echt een beklimming! Het werd steeds gekker  waar we eerst een steil pad liepen werd het al snel erg steil en moest je je vasthouden en daarna was het een soort steile wand beklimming waar je je aan de boomwortels en lianen omhoog moest trekken en als laatste een zwarte vlakte waar je je nergens aan kon vasthouden en dus echt een helpende hand nodig had. Natuurlijk was Quinn-Zyon ook mee vandaag, hij zat in de rugdrager die om beurten door Roy, Michel en Will werd gedragen. Zij moesten deze steile klim dus doen met hem op hun rug!  Boven op had je een prachtig uitzicht over het amazonegebied. Wij waren kapot dat we boven kwamen en zochten een plekje in de schaduw. Ik kon eigenlijk alleen maar denken aan hoe ik straks naar beneden moest gaan! Maar ondanks alles heb ik wel genoten van het mooie uitzicht over de amazone. Michel had zijn drone ook mee genomen dus daar boven op de berg heeft hij mooie foto's van de hele groep gemaakt. Daarna begonnen we aan de tocht naar beneden. Voor iemand met redelijk veel hoogtevrees zoals ik geen pretje. Abseilen kan nu ook weer worden afgestreept van mijn lijstje ( als het er al op stond...), zelfs zonder gezekerd te zijn! Samen met Jerry en Sanne is het gelukt! Ze gaven aanwijzingen waar ik mijn voeten kon zetten en welke lianen of wortels ik kon vasthouden. Toch wel trots dat me dit gelukt was en het ging eigenlijk best vlot. Maar nu moesten we nog 3 uur terug lopen en dit keer lag het tempo beduidend hoger. Je moest ook wel doorlopen want als je je voorganger niet meer zag wist je niet hoe je moest lopen want er was gewoon geen echt pad! Om 18.30 uur waren we weer bij de boot terug en daar lag een heerlijke fles water. Want wij hadden er niet op gerekend dat het zo'n zware tocht zou worden en dus hadden we slechts 1 liter water mee, gelukkig hadden de gidsen nog wat extra water mee genomen maar toch hadden we wel dorst. Onderweg vulden hun de flessen nog bij de kreek, dit was heel helder water maar toch zei Jerry dat we dit beter niet konden drinken.

Ik lig hier nu trouwens in mijn hangmat op ons balkon  het is 7.20 uur. Lekker geslapen vannacht, maar wel gewoon in bed. De bewoners van het dorp komen zich hier baden in de rivier en zij wassen hier ook hun kleding. Ik zie ze niet de rivier in gaan daarvoor is het te steil maar ik hoor wel het geplons en gespetter en als ze teruglopen hebben ze een andere doek om. Ook hoor ik Quinn-Zyon lachen, hij is aan het spelen met een jongetje uit het dorp. De kinderen uit het dorp zoeken hem steeds op. De brulapen hoor ik nu ook, zij zitten meer op de andere oever van de rivier. Over een kwartiertje komen de boten weer langs met schoolkinderen die naar het volgende dorp op school gaan.
Allemaal hetzelfde overhemd aan en met een spijkerbroek.
Gisternacht hoorde ik ook een hoop getrommel en gezang dat bleek van een dorp hiernaast te komen, er was iemand overleden. De schooljuf vertelde van de week dat ze iemand hier lang de tijd geven om te rouwen. Normaal spelen ze namelijk een spel op het veld voor de school waar het dorp dan tegen het vakantiedorp (6 huisjes) speelt. Nu is echter 1 van de degene die dit regelt in rouw en spelen ze niet.

Bij de foto's staan een paar foto's maar de rest zien jullie thuis wel.